"Liefde is de energie die alle deuren opent" is een uitspraak van Louise Hay en dat klopt. Vaak heb ik ervaren dat God me in de love-frequentie plaatste ter bescherming omdat ik nog niet bekend was met energieën en frequenties. Dat gebeurde ook toen ik te maken kreeg met body jumping. Body jumping is wanneer iets van het ene lichaam van een persoon naar het lichaam van de volgende springt. Het is geen science fiction, de vijand maakt er graag gebruik van. In de film Fallen 1998 met in de hoofdrol Denzel Washington gebeurd iets soortgelijks maar het kan op verschillende manieren gaan. Als je het meemaakt hangt het er van af wat jou angstig maakt en de vijand speelt daar op in. Zie ook de blog post "Het angst spel". De vijand wil je beschermingsschild binnen dringen om je energie af te pakken en probeert je daarom jouw angsten te activeren zodat je op een lage frequentie vibreert.
Toen ik voor het eerst te maken kreeg met body jumping had ik op dat moment geen auto en moest ik de kinderen naar de basisschool brengen en halen met de tram. Hun (narcistische) vader is opgegroeid met religie en winti (=een surinaamse spirituele levenswijze) en vertelde in de korte tijd dat ik met hem samenwoonde dat slechte mensen iets met hun ogen konden doen om andere mensen te beïnvloeden. Hij vertelde wel vaker zulk soort dingen maar ik deed het af als bijgeloof. De vijand gebruikte hem als doorgeefluik, gewoon een lichaam dat toegankelijk is voor slechte entiteiten en zo werden verschillende uitspraken in mijn geheugen geplant om later tegen mij te gebruiken.
Het begon met dat ik mensen zag die rode ogen hadden en sommige hadden zelfs een oranje gloed alsof er vuur uitkwam terwijl ik in de tram zat om de kinderen van school te halen. Ik probeerde mensen te ontdekken met normale ogen maar die zag ik niet om mij heen en ik dacht dat bijna alle mensen slecht en verloren waren. De wereld, de matrix had me uitgeput en ik vibreerde op een lage frequentie maar God greep in en plaatste me in de love-frequentie,. Bang was ik niet, integendeel, ik voelde een diepe liefde voor de wereld en ik had medelijden met deze mensen en probeerde hun die liefde te laten voelen. Er was een bubbel van bescherming om me heen en ik noemde deze hogere macht God.
De kinderen had ik opgehaald en we moesten nog naar de supermarkt om inkopen te doen voor het avondeten. Het ging prima met de kinderen zij zagen of hoorden niks verkeerds maar ik was totaal uitgeput door alle negatieve energie en kon niet goed bedenken wat ik moest kopen voor het avondeten, een soort hersenmist. Ook in de supermarkt sprongen de entiteiten over van de ene persoon naar de andere en allemaal hadden ze rode of oranje ogen. Toen was daar een meisje achter de toonbank met normale blauwe ogen en ik staarde haar aan om te zien of ze misschien contactlenzen in had. Maar ze was lief en aardig en hielp me om verschillende salades te pakken die ik op brood kon doen. Nu weet ik dat zij een empaat of chosen one is geweest waar de entiteiten niet op konden springen.
Met de tas boodschappen stapten we in de verkeerde tram waardoor we best ver langs de grachten moesten lopen om thuis te komen. Tijdens het lopen kwam ik geen mensen tegen en ik denk dat daar bij de bomen en de natuur de negatieve energie van me afviel. Eenmaal thuis hebben we lekker gegeten en ik voelde een intense liefde voor mijn kinderen. Het was een warm en kalmerend gevoel dat ik nooit meer vergeten ben.
Rond 20.00 uur ging de deurbel en plotseling was mijn moeder daar. Dat was vreemd omdat we toen meer dan 130km van elkaar vandaan woonden. We hadden toen een portiekflat op de vierde verdieping en er was geen lift. Het duurde dus even voor mijn moeder boven was omdat ze met haar kunststof hartklep niet zo goed trappen kon lopen. Toen ze binnen kwam zag ik dat de kinderen allebei met hun kleren nog aan op mijn bed in slaap waren gevallen en later wist ik dat God hiervoor had gezorgd. Mijn moeder vertelde een wazig verhaal dat een oom van mij iemand moest wegbrengen naar luchthaven Schiphol en dat zij dan mee kon rijden om ons te bezoeken, wat wel laat is om 20.00 uur 's avonds. Ze keek naar het lekkere eten op tafel en was woedend, ze zei onaardige dingen en ik begreep niet waarom, ook vroeg ze waarom de kinderen sliepen. Maar ik zat in de love-frequentie en probeerde haar gerust te stellen wat uiteindelijk ook lukte en ze ontspande. Nu besef ik dat mijn moeder ook vaak een doorgeefluik van de vijand was en dat vind ik wel verdrietig om te constateren maar ik heb het haar vergeven. Ik weet niet meer of mijn oom haar heeft opgehaald of dat ze de trein heeft genomen maar om 23.00 uur was ze weg. Ik wenste dat ik kon zeggen dat het vanaf die dag allemaal prima ging maar dat was niet helemaal zo, de vijand zat niet stil, ik zal er in andere blogberichten meer over vertellen.
Bekijk onderstaande video voor meer informatie over body jumping.
Reactie plaatsen
Reacties